Goodbye Africa on Footcamp, hello Kruger Park! (we leven nog!)

Alle verhalen heben wij deze afgelopen dagen bijgehouden, maar deze konden we niet posten i.v.m. de wifi. De verhalen gaan gewoon verder vanaf waar we gebleven zijn! Dus jullie krijgen straks in één keer meerdere verhalen te lezen.

Vanochtend zijn we om half 6 opgestaan in de boomhut! We hoorden gisteravond allemaal dierengeluiden. Wij hebben constant met een zaklamp om ons heen geschenen, want misschien konden we nog wat dieren spotten! We hebben 2 jakhalzen gespot! Daarna zijn we gaan slapen. Het was wel fris, maar daar hadden we ons op gekleed. Alleen je gezicht voelde nogal koud aan, door de wind die er langs streek. Het is wel een hele klus om naar de wc te gaan. De boomhut heeft 2 verdiepingen, op de bovenste verdieping slaap je en op de eerste verdieping staat een bank en een tafeltje met stoelen. Voor de wc moet je echter helemaal naar beneden en moet je een stukje buiten lopen naar een hokje met een wc en erbuiten een geïmproviseerde douche. Het weggetje ernaartoe heeft wel een hekje in verband met de dieren. Dus even moeten plassen, was al hele belevenis haha!

Om half 6 werden we opgehaald door Greg. Hij bracht ons naar ons huisje "Hardekool" waar wij al onze spullen nog hadden staan. Hier konden wij ons even opfrissen. Daarna zijn we weer door Greg naar de boomhut gebracht om de zon op te zien komen. Echt de zonsopgang konden we niet zien, want die kwam toch wat later. Maar we zagen wel hoe de lucht helemaal van kleur veranderde. Dit was erg mooi!

Om half 7 begon onze walking safari. We gingen met ons groepje, Greg en een andere gids op pad. Het stel dat pas getrouwd was, was er niet bij. Zij waren namelijk gisteren al vertrokken. Dus inclusief de 2 gidsen waren we met zijn achten. Echt leuk dat we met zo'n klein groepje waren, want dan is het allemaal zo persoonlijk. We gingen met de jeep rijden. Op een gegeven moment parkeerden we de jeep ergens tussen wat bomen en gingen we vanaf daar lopen. Spannend! Greg liep met de andere gids voorop en wij er allemaal achteraan. Op een gegeven moment moesten we stiller zijn en langzamer lopen. Er stond namelijk een grote groep buffels vlakbij ons. We liepen er langzaam op af. Opeens stond er voor ons (ik denk op ongeveer 20 meter) een grote mannetjesbuffel. Wat indrukwekkend zeg! En wat een enorm beest. Hij keek ons ook de hele tijd aan. Greg waarschuwde ons al: " als ik zeg rennen, moet je gaan rennen!" Erg geruststellend, haha! Ik keek al om me heen om in te schatten of ik sneller dan een ander zou kunnen rennen, dan pakt die buffel misschien die persoon, haha. Greg gooide op een gegeven moment een stok in de richting van de buffel en die schrok hiervan en rende weg. Greg vertelde dat hij dit deed, omdat anders zou deze buffel ons blijven volgen en dat zou gevaarlijk kunnen zijn.

Na dit gezien te hebben verplaatsten wij ons naar een grote plas. Greg had hier ons naartoe geleid, omdat hij vermoedde dat zometeen de buffels hiernaartoe zouden komen om te drinken en in de modder te rollen. Greg kwam, voordat de buffels kwamen, op het idee om even een spelletje te spelen. Hij tekende een lijn in het zand en zei: "wie het verste komt." Dus wij keken elkaar aan en dachten :"wat bedoelt hij?" Op de grond zagen wij impala poep liggen. Dit zijn een soort keutels. Hij pakte een handje hiervan en gaf ons allemaal een keutel. Hij stopte er 1 in zijn mond en spuugde die zover als hij kon over de lijn. Mijn mond viel open. Daryl en ik dachten: dit meen je toch niet?! Maar de rest volgden hem braaf en de impala keutels vlogen je rond de oren. Daryl en ik konden natuurlijk niet achter blijven. Dus hoppelakee, wij allebei tegelijk een impala keutel in ons mond en spugen maar. We hadden het gisteren al over ons immuunsysteem. Nou ik denk dat deze ondertussen onverwoestbaar is, haha! Na dit "spel" gedaan te hebben, hebben wij ons gepositioneerd in een al bestaand soort hutje. Vanaf daar hadden we super goed zicht op de plas. Eerst kwam er 1 buffel aangelopen en begon uit de plas te drinken. Wij al helemaal enthousiast, omdat we zo dichtbij zaten. Maar dit was niets bij wat er daarna volgde. Echt honderden buffels kwamen op een gegeven moment de heuvel af en liepen het water in. Ik heb nog nooit zoiets gezien en we zaten zo dichtbij! Hier hebben we natuurlijk ook allemaal foto's van. Ook hebben we filmpjes, maar die kunnen we helaas niet uploaden. Op de teurgweg met de jeep kwamen we ook nog een giraffe, kudu's, een baviaan en neushoorns tegen. Een erg geslaagde ochtend dus!

Het volgende is ook nog wel even grappig om te vertellen. De huisjes op het kamp, dus ook ons huisje "Hardekool", kunnen allemaal niet op slot. Dus eigenlijk kan iedereen er in en uitlopen. Maar er zit aan de binnenkant en aan de buitenkant wel een schuifje op de deur, zodat de deur door de wind niet constant klappert. Ik stond dus in de hut en was druk aan het inpakken. Daryl was naar buiten gelopen. Maar wat had hij nou gedaan, hij had aan de buitenkant van de deur het schuifje op de deur gedaan. Deze kun je niet openmaken vanuit binnen. Dus ik zat opgesloten. Ik roepen, maar natuurlijk hoorde hij mij niet. Gelukkig hoorde één van de gidsen mij en heeft me bevrijd.

Na het ontbijt hebben we onze koffers gepakt en iedereen gedag gezegd en gingen we op weg naar naar het Skukuza Rest Camp in het Kruger Park. We kunnen iedereen aanraden om naar het Africa On Footcamp te gaan. Het is allemaal zo persoonlijk en gemoedelijk. Het was zo ontzettend leuk en een belevenis om nooit te vergeten. Daryl en ik zeiden al tegen elkaar: "hier komen we ooit nog terug." Het was werkelijk geweldig!
We vonden het erg jammer om hier weg te moeten gaan.

We gaan het denk ik leren, want we zijn weer in 1 keer goed gereden. De tomtom gebruiken we niet echt, want die is elke keer de weg kwijt. Gelukkig lukt het ook met de routebeschrijving! Na 3,5 uur rijden, kwamen we in het kamp aan. We kregen een huisje aangewezen. Echt wel een schattig huisje om te zien. Rond met een rieten dak. Je moet dit park een beetje zien als een camping. We kwamen rond 3 uur in de middag aan in het park. We kwamen erachter dat we thuis al een safari hadden geboekt voor half 5. Dus wij opschieten. Even naar de supermarkt (wat je niet echt een supermarkt kon noemen) om nog wat spullen te kopen. Om half 5 begon onze safari. Het Kruger Park is wel echt een mooi park om te zien. En we hebben weer zoveel gezien: kudu's, giraffen, zebra's, gnoes, impala's, olifanten met een kleintje, nijlpaarden, buffels, genet (een soort kat) en leeuwen. En niet 1 leeuw of twee leeuwen, maar echt zoveel leeuwen! We hebben 4 mannetjesleeuwen gezien en een groepje leeuwinnen. De leeuwen liep nog geen meter van de jeep vandaan. Zo cool! Als je je hand uitstak kon je ze gewoon bijna aanraken. Gewoon niet normaal. En wat een prachtige dieren zijn het. Ze stralen zo'n kracht uit! Ze worden niet voor niets de koning van de jungle genoemd!

Na al deze indrukken hebben we lekker wat gegeten in het restaurant en daarna zijn we gaan slapen. Want wat een vermoeiende en indrukwekkende dag was dit. Maar het was het allemaal waard!

Liefs,
Daryl en Melanie

Ps.: Wij hebben geen tijdsverschil hier.